Ή coach K vs coach K... Το πολύ μεγάλο φιλικό διεξάγεται αύριο Τετάρτη 25/8 στις 19:00 και θα μεταδοθεί από το Novasports1, με ανάλυση HD (για πρώτη φορά στη χώρα μας). Ανυπομονώ ιδιαίτερα γι' αυτόν τον αγώνα, τόσο για τις εμφανίσεις των δύο ομάδων, αλλά και για το τελικό αποτέλεσμα, αν και αυτό από μόνο του δε θα έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία. Οι Αμερικανοί προέρχονται από την καλύτερή τους εμφάνιση ως τώρα στην προετοιμασία και νίκη με 85-86 επί της Ισπανίας, ενώ εμείς από ...τον καυγά με τους Σέρβους.
Θα 'χει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο έχει επηρεάσει την ομάδα όλο αυτό και κυρίως η φημολογία περί τιμωρίας, ή μη, κάποιων παικτών, για πότε και για πόσο. Στα αγωνιστικά, η Σερβία ήταν η πρώτη ομάδα που μας δυσκόλεψε και για τα καλά μάλιστα, αν και ίσως ήταν πιο ξεκούραστη, μετά το παιχνίδι με τον Καναδά. Όπως και να 'χει, φάνηκε πως δεν είμαστε η νέα Dream Team, αλλά και πάλι, ήταν ένα μόνο ματς. Δεν μπορούν να πηγαίνουν πάντα όλα τελεία, θα υπάρξουν και βραδιές που θα είμαστε άστοχοι, που δε θα μπορούμε να τρέξουμε όπως θέλουμε, οπότε θα πρέπει να βρούμε λύσεις. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε παίκτες που μπορούν να παίξουν σε set παιχνίδι. Αλίμονο, για την Εθνική Ελλάδας μιλάμε, που κάπως έτσι έχει κάνει μεγάλη πορεία όλα αυτά τα χρόνια. Μπορεί στα φιλικά να πετάμε, αλλά δεν είναι αυτό το παιχνίδι μας. Όχι μόνο δηλαδή. Απλά πλέον, φαίνεται πως είναι και αυτό. Η επιφύλαξη αρκετών για το πως θ' αντιδράσουμε όταν δε θα τρέχουμε, νομίζω έχει την απάντησή της στα πρόσφατα χρόνια και επιτυχίες αυτής της ομάδας. Μπορεί η φιλοσοφία του Καζλάουσκας να είναι διαφορετική, αλλά πρόκειται για τους ίδιους, ως επί των πλείστων, παίκτες. Θα το διαπιστώσουμε καλύτερα βέβαια, όταν θα έρθει η ώρα.
Ο ίδιος ο προπονητής πάντως δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα και θεωρεί πως από εκεί ξεκινούν όλα, ώστε η ομάδα να μπορέσει ν' ανοιχτεί και να τρέξει, να πετύχει εύκολους πόντους. Μια τέτοια φιλοσοφία είχε υιοθετήσει και ο Γιαννάκης, ως ένα βαθμό όμως. Ο Λιθουανός είναι πιο απελευθερωμένος και οι παίκτες φαίνονται να ευχαριστιούνται πολύ και οι ίδιοι το παιχνίδι (καμιά μπηχτή για τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τις τεράστιες επιτυχίες του ασφαλώς, όπως ίσως έκαναν άλλοι, απλά επισημαίνεται ότι είναι διαφορετικής φιλοσοφίας). Ας μην κρυβόμαστε, ως τώρα στην προετοιμασία έχουμε παίξει το καλύτερο μπάσκετ απ' όλους κι αν συνεχίσουμε έτσι, σημαίνει ότι ο Καζλάουσκας ξέρει τον τρόπο για κάτι που μπορούμε να αποκαλέσουμε "διαστημικό" μπάσκετ. Το 'χε κάνει το 1999 με τη Ζαλγκίρις, όπου έκανε όλη την Ευρώπη να παραμιλάει, ενώ για πολλούς, άλλαξε κι έσωσε την πορεία του ιδιαίτερα αμυντικού και σκληρού τότε ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το 'χε κάνει επίσης εν μέρει με τον Ολυμπιακό το 2006 όπου με ένα καλό μεν, αλλά όχι εξαιρετικό ρόστερ, κατάφερε να παίξει για κάποιο διάστημα εκπληκτικό μπάσκετ (αρκεί μόνο να θυμηθούμε την επιβλητική νίκη μέσα στην πολύ δυνατή τότε Μάλαγα). Μετά βέβαια, η ομάδα ξεφούσκωσε, αλλά άλλο το ρόστερ του Ολυμπιακού τότε κι άλλο το φετινό της Εθνικής.
Το όποιο "ξεφούσκωμα"βέβαια είναι και θέμα timing. Θυμάμαι που το 2008 είχαμε επίσης πολύ μεγάλες προσδοκίες και αποδώσαμε αρκετά θεαματικό μπάσκετ στο προολυμπιακό τουρνουά, με πιο αδύναμους αντιπάλους. Η διπλή προετοιμασία όμως ίσως να ήταν αυτή που στοίχισε στην ομάδα, αφού θα έπρεπε να ήταν σε top φόρμα για μεγάλο διάστημα. Μπορεί να είναι η φετινή σ' ένα αρκετά μικρότερο, αλλά και πάλι μεγαλύτερο απ' το φυσιολογικό διάστημα; Με αυτό το ρόστερ, πιθανότατα (μην ξεχνάμε ότι πέρυσι ο Σπανούλης είχε κλατάρει στα τελευταία ματς, μετά από ένα καταπληκτικό τουρνουά). Όμως ακόμα και αρνητική να είναι η απάντηση, το πρόγραμμα και οι διασταυρώσεις μας ευνοούν αυτή τη φορά. Το 'χουμε πει, αρκεί να βγούμε πρώτοι στον όμιλο βέβαια, κάτι που είναι στο χέρι μας.
Τα δείγματα είναι ενθαρρυντικά και για τους παίκτες ξεχωριστά. Ξεκινώντας από την περιφέρεια και παρά την απουσία του (ίσως μεγαλύτερου στυλοβάτη μέσα στο παρκέ των επιτυχιών της Εθνικής) Παπαλουκά, οι παίκτες μπορούν να δώσουν εξαιρετικό ρυθμό και να ελέγξουν ολόκληρο το παιχνίδι, ή να πιέσουν ασφυκτικά και να τρέξουν στον αιφνιδιασμό. Σημαντικότερος λόγος γι' αυτό δεν είναι άλλος από την αναβάθμιση του έτοιμου Καλάθη, ο οποίος πλέον παίρνει σημαντικό χρόνο και δίνει άλλον αέρα. Πλέον είναι ιδιαίτερα αξιόπιστος και γεμάτος αυτοπεποίθηση (κάτι που φαίνεται κι από την ευστοχία του, σ' αντίθεση με τη σεζόν με τον Παναθηναϊκό), αν και μέχρι τώρα μόνο τρέχουμε, οπότε μένει να δούμε αν θα είναι το ίδιο καλός και σε σετ παιχνίδι, που δεν είναι το φυσικό του στοιχείο. Επιπρόσθετα, καμαρώνουμε τον πραγματικό Ζήση, που δημιουργεί και εκτελεί εξαιρετικά, ενώ, last but not least, υπάρχει και η σχεδόν αποκλειστική παρουσία του Διαμαντίδη στη θέση 3, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ο Σπανούλης δεν έχει χρειαστεί να πάρει μπρος ακόμα, ενώ από άποψη σουτέρ, ο Περπέρογλου έχει κάνει επίσης πολύ καλά φιλικά, παρουσιάζεται ιδιαίτερα αξιόπιστος και μάλλον αυτοί οι λόγοι "έκοψαν" τον Βασιλειάδη από την τελική 12άδα. Όσον αφορά τους ψηλούς, ο αναγεννημένος Τσαρτσαρής προσφέρει ξεχωριστή ποιότητα, παίζοντας και στις δύο θέσεις, ενώ ο Σχορτσανίτης, παραδοσιακά με τον Καζλάουσκας, παρουσιάζεται οδοστρωτήρας. Όλα αυτά από άποψη νέων, αναβαθμισμένων, ή βελτιωμένων παικτών, γιατί ασφαλώς όλοι αποτελούν σταθερές αξίες. Πάμε λοιπόν πλήρεις (εκτός κι αν η FIBA τα καταφέρει τελικά...)!
Εξάλλου, όπως δήλωσε και ο Τσαρτσαρής, πάμε με την τρίτη ταχύτητα ακόμα (ας ελπίσουμε βέβαια να μην αποδειχθεί ατυχής η δήλωσή του όπως αυτή περί Σέρβων παικτών μετά τον καυγά), οπότε αύριο με τους Αμερικανούς, ίσως να πιάσουμε και πέμπτη. Να δούμε την Ελλάδα να θέλει να τρέξει και τις ΗΠΑ να κατεβάζει ρυθμό και τίποτα άλλο! Δεν είναι τόσο υπερβολικό όσο ακούγεται, όταν βάζουν 77 πόντους στους Λιθουανούς (και 8 μέσα σε 12 λεπτά), ενώ εμείς κερδίσαμε με 74 τον Καναδά... Πέρα από την πλάκα πάντως, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον θεωρώ πως είμαστε καλύτεροι και θα κερδίσουμε το φιλικό. Στον ΟΠΑΠ έχουμε πλεονέκτημα 6,5 πόντων μάλιστα. Προσωπικά, με έλκει πολύ το 30,00 της νίκης μας με 11-15 πόντους, κάτι που μόνο απίθανο δεν είναι, ειδικά αν το συμβάν με τους Σέρβους δεν είχε αρνητικό αντίκτυπο στην ομάδα. Αυτή θα είναι και η πρόταση της ημέρας.
Ελλάδα - ΗΠΑ: Ελλάδα 11-15 πόντοι (30,00)
Για να πάμε λίγο και στα του ομίλου μας, η Τουρκία φαίνεται πως ξεπέρασε την "κοιλιά" των προηγούμενων φιλικών. Αν ήταν όντως "κοιλιά", καθώς μπορεί ο Τάνιεβιτς να θέλει να παρουσιάσει την ομάδα του ως αουτσάιντερ, ώστε να υπάρχει λιγότερη πίεση τους παίκτες του. Χθες πάντως απέναντι στην Αργεντινή, η οικοδέσποινα του Μουντομπάσκετ ήταν καλύτερη στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, θυμίζοντας την ομάδα πέρυσι στην Πολωνία, αλλά τα τρίποντα των Λατίνων και τα μεγάλα τους καλάθια στα τελευταία δευτερόλεπτα οδήγησαν ένα σχεδόν σίγουρο ματς στην παράταση. Εκεί πλέον, η Αργεντινή είχε την ψυχολογία και πήρε το ματς με 89-93. Πέραν του Ντελφίνο που έβαλε 30 πόντους, μεγάλη ευστοχία έξω από τα 6,25μ. είχε και ο Γκουτιέρεζ, από τον "αδύναμό" πάγκο της ομάδας.
ΥΓ. Στο παραπάνω ματς υπήρξε ένταση κάποια στιγμή. Όπως και στο Ισπανία - ΗΠΑ. Καλά για το δικό μας με τη Σερβία ας μη σχολιάσουμε. Αυτές οι έξι ομάδες είναι τα φαβορί του Μουντομπάσκετ. Τυχαίο;
ΥΓ2. Με τον τραυματισμό του Καλδερόν τα πράγματα δυσκολεύουν για τους Ισπανούς. Ίσως πλέον να μην είναι το πρώτο φαβορί. Στεναχωριέμαι, αλλά για τον παίκτη μόνο, καθώς όπως φαίνεται υπάρχει ισπανικός δάκτυλος για να τιμωρηθούν Ελλάδα και Σερβία και μάλιστα τόσο άμεσα, από την FIBA. Εξάλλου, ας είναι μια φορά κι αυτοί γκαντέμηδες...
ΥΓ3. Ο ΟΠΑΠ εξακολουθεί να μην έχει πρωτιές ομίλων για στοιχηματισμό. Τουλάχιστον, αφήνει ακόμα την Ελλάδα στο 15!