Τώρα αρχίζουν τα σπουδαία για το Μουντομπάσκετ. Η τελευταία αγωνιστική έφερε κάποια πολύ περίεργα ζευγάρια, όπως το Ελλάδα - Ισπανία, ή το Ρωσία - Νέα Ζηλανδία, αλλά και διασταυρώσεις, αφού οι ΗΠΑ θα πάνε περπατώντας μέχρι τα ημιτελικά, παίζοντας αρχικά με την Αγκόλα και μετά λογικά με τη Ρωσία. Η έκπληξη έγινε και με την Ακτή Ελεφαντοστού κι έτσι αντί να δούμε το Πόρτο Ρίκο απέναντι στη Λιθουανία, θα "καμαρώσουμε" τους Κινέζους.
Όσον αφορά το παιχνίδι με τη Ρωσία, δε θα μπω στη λογική αν ήταν ηθικό, ή όχι. Γενικά δε συμφωνώ με το να κάθεται να χάνει κάποιος, για προφανείς λόγους, αλλά κι επίσης γιατί χαρίζει καλή ψυχολογία στον αντίπαλο. Όμως το πρόβλημα δεν ήταν αυτό. Όταν απέναντί σου είναι ένας τόσο μέτριος αντίπαλος όσο η Ρωσία και θέλει και ο ίδιος να χάσει το παιχνίδι (γεια σας κύριε Μπλατ), τότε για να τα "καταφέρεις" πρέπει να παίξεις τραγικά. Όπως και κάναμε. Παρουσιαστήκαμε άθλιοι κι αυτό είναι που ενόχλησε περισσότερο. Οι πιο πολλοί παίκτες περπατούσαν, για άμυνα ούτε να το συζητάμε, ενώ είχαμε και τον Μπουρούση που στο τρίτο δεκάλεπτο παρέδωσε μαθήματα Kobe-ισμού στην επίθεση και χάους στην άμυνα. Δεν είχε και τόσο άδικο ο Τάνιεβιτς στην ουσία των πραγμάτων κι ας βγαίνουν από τα ρούχα τους οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, όχι μόνο δικαιολογώντας το αποτέλεσμα, αλλά και την εμφάνιση της Εθνικής, για χάρη του σκοπού, κάτι που ως ένα βαθμό είναι θεμιτό, αλλά και κατηγορώντας όσους απογοητεύτηκαν από αυτό το παιχνίδι ως "ηθικολόγους" και εχθρούς της Εθνικής. Προφανώς υπάρχουν κι αυτοί, που απλώς έψαχναν αφορμή να τα "χώσουν" σε μια ομάδα αψεγάδιαστη ως τώρα, πρότυπο για όλους, αλλά διάολε, δεν μπορείτε να παρουσιάζετε το μαύρο άσπρο μόνο και μόνο για να συμμαζεψτε τα ασσυμάζευτα. Οι αυτοσχεδιασμοί στην ερμηνεία των δηλώσεων των παικτών και οι αφορισμοί των όσων διαφωνούν με τις δογματικές αυτές ερμηνείες ήταν ό,τι πιο άθλιο αυτό το διήμερο. Αλλά βέβαια, τελικά ο στόχος "ήταν" ν' αποφύγουμε τις ΗΠΑ στους 8 κι όχι την Ισπανία, αφού αυτό δε θα μπορούσε να γίνει (η Γαλλία εφόσον έπαιζε πιο μετά θα διάλεγε Ρωσία ούτως ή άλλως, αλλά κι αυτοί αποδείχθηκαν, παραδοσιακά, βλάκες), όπως οι περισσότεροι κουτοπόνηροι συνειδητοποίησαν, αρκετά αργά πια, μετά το τέλος του αγώνα της Εθνικής.
Η ουσία είναι ότι βρισκόμαστε σε αρκετά δύσκολη θέση, όπως και οι Ισπανοί εξάλλου, αφού ο τελικός του 2006 θα γίνει πλέον στη φάση των 16. Παταγώδης αποτυχία για όποιον χάσει και ειδικά για εμάς, αφού εμείς ήταν που προσπαθήσαμε να επιλέξουμε αντίπαλο και να τους αποφύγουμε, ενώ έχουμε και το αρνητικό σερί απέναντί τους. Αυτό δυστυχώς τονώνει την ψυχολογία των Ισπανών κι επί της ουσίας δείχνει ότι μάλλον δεν είμαστε (ψυχολογικά τουλάχιστον), έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε. Ας ελπίσουμε όλο αυτό το νταβαντούρι μετά την παρωδία με τη Ρωσία να λειτουργήσει θετικά στους διεθνείς, να τους πεισμώσει περισσότερο και να λειτουργήσει ο πληγωμένος εγωισμός τους, ώστε να τα καταφέρουμε, αφού αγωνιστικά, ούτε η μια, ούτε η άλλη ομάδα έδειξε κάτι φοβερό στην πρώτη φάση, ίσα ίσα, εκτός βέβαια κι αν υπήρξε απλώς συντήρηση. Μακάρι να δούμε τους παίκτες μας να μπαίνουν στο παρκέ με γυαλισμένο μάτι κι αυτό θα είναι ό,τι καλύτερο. Αν πάλι ακόμα τους φοβόμαστε, δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσουμε.
Στοιχηματικά, το πλεονέκτημα που μας δίνεται είναι 6,5 πόντοι, αλλά προτιμότερη ως value bet είναι η απλή νίκη μας που δίνει 3,5. Ούτως ή άλλως, δε θα έδινα πάνω από 55% στους Ισπανούς για να κερδίσουν, αν και μας είναι άγνωστο το τι θα δείξουν οι ομάδες τελικά. ¨Οσον αφορά το συνολικό σκορ, ένα τέτοιο ματς συνήθως είναι σκληρό και χωρίς το μεγάλο θέαμα, όπως δήλωσε και ο Σκαριόλο, οπότε λογικά μιλάμε για under 151,5. Αν όμως μια ομάδα ανοίξει το ρυθμό και η άλλη θελήσει ν' ακολουθήσει (και οι δύο μπορούν να βρεθούν σε κάθε μια από αυτές τις θέσεις), τότε θα δούμε κάτι διαφορετικό και οι 151,5 πόντοι θα ξεπεραστούν, οπότε θα το αποφύγουμε. Αν πάντως κάποιος θέλει οπωσδήποτε να ποντάρει σ' αυτό, ας προτιμήσει το under. Για τον πρώτο σκόρερ (στο γενικό στοίχημα ο Σκόλα πάει φουλ για πρωτιά, κρίμα που προτιμήσαμε τελικά τον Ντελφίνο, ενώ πίσω του είναι οι υπόλοιπες επιλογές μας!), δεν μπορεί να γίνει κάποια αξιόπιστη πρόταση, Προφανώς Ναβάρο και Σπανούλης είναι τα βαριά πυροβολικά των δύο ομάδων, αλλά σ' ένα τόσο μεγάλο ματς μεταξύ δύο ομάδων με τεράστιο βάθος πάγκου, μια τέτοια πρόβλεψη μόνο εύκολη δεν είναι. Τον Μπουρούση πάντως δεν μπορούν να τον ακολουθήσουν με ευκολία έξω ούτε ο Γκασόλ, ούτε ο Ρέγιες (παραδοσιακά μας κάνει ζημιά), αλλά και ποιος δικός μας έχει τα αθλητικά προσόντα του Φερνάντεζ;
Στο άλλο ματς της ημέρας, έχουμε επίσης ένα σπουδαίο ντέρμπι μεταξύ Σερβίας και Κροατίας. Οι 9,5 πόντοι στους Κροάτες είναι ένα αρκετά καλό πλεονέκτημα. Η ομάδα του Ίβκοβιτς είναι καλύτερη και μπορεί να καλύψει τη διαφορά, αλλά λόγω της ιδιαιτερότητας του αγώνα, αλλά και της τρέλας των σουτέρ της Κροατίας (Πόποβιτς, Τόμας) που μπορούν να εκμηδενίζουν διαφορές μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, θα προτιμήσουμε το διπλό. Όσον αφορά το συνολικό σκορ, οι 155,5 πόντοι που δίνονται μας φαίνονται πολλοί, οπότε θα πάμε με το under.
Κάτι με το οποίο θ' ασχοληθούμε κάποια άλλη μέρα, αλλά μας έκανε εντύπωση είναι το πλεονέκτημα 2,5 πόντων στην Αργεντινή απέναντι στη Βραζιλία. Το οποίο μάλιστα μεταφράζεται σε αποδόσεις 2,15 και 1,60 αντίστοιχα για απλή νίκη. Πρόκειται για μια από τις καλύτερες ευκαιρίες που έχουν υπάρξει στον ΟΠΑΠ. Ασφαλώς δεν μπορεί να είναι σίγουρο το αποτέλεσμα, αλλά σε αυτό το επίπεδο το προβάδισμα το έχουν οι Αργεντίνοι, παρά τις απουσίες τους.
Συνοπτικά κάποιες προτάσεις:
Ισπανία - Ελλάδα --> 2 (3,50)
Σερβία - Κροατία (+9,5) --> 2, Τουρκία - Γαλλία (+10,5) --> 2 (3,00)
Σερβία - Κροατία under 155,5 (1,75) μαζί με κάποιο ποδοσφαιρικό, ή κάποιο απ' όλα αυτά, αν μπορεί να συνδυαστεί, πχ το under στο Ελλάδα - Ισπανία με το οποίο μπορούμε να έχουμε και επίσημη πρόταση (3,00).
Αργεντινή - Βραζιλία --> 1 (2,15)
Αναρτήσεις
