Mundobasket 2010: Πρώτες Σκέψεις

Σε ένα μήνα από τώρα (και κάτι ώρες) θα ξέρουμε το νικητή του φετινού Μουντομπάσκετ που θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Τουρκίας από τις 28 Αυγούστου εώς τις 12 Σεπτεμβρίου. Τα μεγάλα φαβορί για το χρυσό ασφαλώς και παραμένουν ΗΠΑ και Ισπανία (σύμφωνα εξάλλου και με τις στοιχηματικές εταιρείες), αλλά αυτό δεν εμποδίζει ομώς ομάδες όπως η Ελλάδα πχ, να ονειρεύονται το υψηλότερο σκαλί του βάθρου, ειδικά όταν οι δύο προηγούμενες ομάδες έχουν απουσίες (μια πεντάδα από superstars τουλάχιστον οι Αμερικάνοι, τον Πο Γκασόλ οι Ισπανοί).

Να πω την αλήθεια, το 1,35 του ΟΠΑΠ για τις ΗΠΑ δεν το καταλαβαίνω. Φαίνεται πως αναγνωρίζουν και οι ίδιοι ότι έχουν ένα ...λιγότερο ψαγμένο "κοινό", που ακούν μπάσκετ, Αμερική και κάπου εκεί τελειώνει η φράση. Εδώ με όλα τους σχεδόν τα αστέρια (στην περιφέρεια τουλάχιστον) και τα βρήκαν σκούρα απέναντι στους Ισπανούς (χωρίς Καλντερόν παρακαλώ), στον τελικό των Ολυμπιακών του Πεκίνο πριν δυο χρόνια και μάλιστα στο ίδιο τους το παιχνίδι. Κάπως έτσι δεν έχασαν και στο προηγούμενο παγκόσμιο από εμάς στον ημιτελικό; Άλλο θέμα αυτό... Φέτος λοιπόν, η αμερικανική ομάδα θ' αποτελείται από ένα σωρό παικταράδες (πραγματικά, πολύ ταλέντο), οι περισσότεροι εκ των οποίων όμως είναι "άψητοι" στο διεθνές τρόπο παιχνιδιού (ή international basketball όπως ονομάζουν και οι ίδιοι). Βέβαια, παίκτες όπως ο εγκεφαλικός Μπίλαπς, ή ο δαιμόνιος Ρόντο ίσως να μην καταλάβουν καμιά διαφορά, ίσα ίσα μάλιστα να φανεί περισσότερο η κλάση τους, όμως σίγουρα ολόκληρη η ομάδα στο σύνολό της θ' αντιμετωπίσει προβλήματα όταν κλείσουν (οι ήδη μικρότεροι) χώροι. Υπάρχει και το θέμα των ψηλών... Ο Σιζέφσκι είναι μεγάλος προπονητής, αλλά η αποστολή του δεν είναι τόσο εύκολη όσο ίσως φαίνεται. Ειδικά αν τα πρώτα φιλικά των Αμερικανών είναι ...τα οικογενειακά διπλά!

Η Ισπανία είναι κλασική υπερδύναμη όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε προπονητής έχει δώσει τη δική του πινελιά, με τον Σκαριόλο να ισχυροποιεί σε υπερθετικό βαθμό την άμυνά της και ουσιαστικά να κάνει το παιχνίδι της πλήρες. Φέτος θ' απουσιάζει το μεγάλο όνομα της ομάδας και δις πρωταθλητής του ΝΒΑ, Πο Γκασόλ, όμως κάπως έτσι κατέκτησαν το προηγούμενο Μουντομπάσκετ (ή καλύτερα, απλώς μας κέρδισαν στον τελικό, επίσης άλλο θέμα αυτό...). Απ' την άλλη, παρών θα είναι ο Χοσέ Καλδερόν (κατά την προσωπική μου άποψη ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος για τις μεταξύ μας αναμετρήσεις), ενώ η πολύ καλή χρονιά του Μαρκ Γκασόλ ίσως κάνει το κενό του Πο ανεπαίσθητο... μην εξεγείρεστε, η διαφορά κλάσης των δύο παικτών (που δεν είναι δα και χαώδης) δε θα φανεί σε ματς όπως με τη Γαλλία, ή τη Λιθουανία, ή τουλάχιστον, σίγουρα δε θα στοιχίσει, εξάλλου ο Μαρκ (που μπήκε στο μπασκετικό χάρτη πριν 4 χρόνια στην Ιαπωνία) είναι θεωρητικά ένας εκ των καλύτερων ψηλών της διοργάνωσης. Η απόδοση της Ισπανίας νομίζω πως είναι καλύτερη (ως value bet) σε αρκετές εταιρείες, όπως και στον ΟΠΑΠ, όπου απ' το 6, τώρα έχει πέσει στο 4.

Μικρή πτώση είχε και η απόδοση της Ελλάδας, από 20 σε 18, αλλά παραμένει μια από τις μεγαλύτερες σε σχέση με το στοιχηματισμό στο διαδίκτυο. Η Εθνική μας έδωσε πάρα πολύ ενθαρρυντικά μηνύματα στο τουρνουά της Κύπρου, παίζοντας ίσως το πιο ελεύθερο (και γρήγορο) μπάσκετ που έχουμε δει από την ίδια (και όχι μόνο). Στο παιχνίδι με τη Ρωσία πχ, είδαμε τον Περπέρογλου να σουτάρει όπως ο Κόμπι, τον Ζήση να σουτάρει τρίποντο στον αιφνιδιασμό ως άλλος Σάρας, τον Καλάθη να οργώνει το γήπεδο ως άλλος Τζέισον Ουίλλιαμς και τους μισούς παίκτες να πετυχαίνουν περίτεχνα καλάθια αλά Γουέιντ! Όταν ο Τσαρτσαρής βγαίνει και δηλώνει πως "πάμε ακόμα με την τρίτη" και όλοι παραδέχονται ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης, τότε φαίνεται πως κάτι καλό συμβαίνει εκεί πέρα. Με τρεις νέους παίκτες (Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή, αλλά ουσιαστικά και Καλάθη, που δείχνει να είναι το "next big thing" του ελληνικού μπάσκετ), η ομάδα φαίνεται ότι έχει πολύ περισσότερες επιλογές απ' ότι είχε πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ, όπου αναγκάστηκε να βαδίσει σε συγκεκριμένα μονοπάτια. Αν μπορούμε να εξασφαλίσουμε μια σταθερά καλή παρουσία στο 5 (πιστεύω πως πρέπει να είναι ο Βουγιούκας στην τελική 12άδα, αν και ο ασταθής Σχορτσανίτης έχει κάνει τα καλύτερα του παιχνίδια με τον Καζλάουσκας, ενώ ο Μπουρούσης δεν είναι ο κυρίαρχος επιθετικά σέντερ), θεωρώ ότι μπορούμε να πάμε πάρα πολύ ψηλά. Ειδικά το 18 που μας δίνει ο ΟΠΑΠ είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία.

Πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν και από τις διασταυρώσεις. Ειδικά στην περίπτωσή μας, είναι κομβικής σημασίας το παιχνίδι με τους Τούρκους στις 31/08! Σε μια καυτή έδρα και με την αντίπαλη ομάδα να επιζητά "εκδίκηση" για τον περσινό χαμένο προημιτελικό, η Εθνική θα πρέπει να πάρει το ροζ φύλλο αγώνα για να απλοποιηθούν στη συνέχεια τα πράγματα. Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο εθνικιστικό παραλήρημα, αλλά για απλή λογική. Πιο αναλυτικά, σε περίπτωση που βγούμε πρώτοι στον όμιλο και έρθουν όλα φυσιολογικά, αντιμετωπίζουμε στους 16 την τέταρτη ομάδα του 4ου ομίλου (πχ τη Νέα Ζηλανδία) και πάμε περπατώντας στους 8. Εκεί θα παίξουμε μ' έναν εκ των Σλοβενία, Κροατία, Βραζιλία, Αυστραλία, με αντίπαλο δηλαδή δυνατό και δύσκολο (ειδικά αν πρόκειται για τους Σλοβένους), αλλά στα μέτρα μας. Και από εκεί και πέρα, στον ημιτελικό θα έρθουμε αντιμέτωποι με τον πρώτο του 1ου ομίλου, δηλαδή Αργεντινή, ή Σερβία. Θα έχουμε δηλαδή την ευκαιρία να παίξουμε στον τελικό, χωρίς ν' αντιμετωπίσουμε ΗΠΑ, ή Ισπανία. Αντιθέτως, ο δεύτερος του ομίλου, αφού θα πρέπει να ξεπεράσει πρώτα το εμπόδιο της Λιθουανίας, ή της Γαλλίας (του τρίτου του 4ου ομίλου), θα έχει να παίξει στους 8 με τις ΗΠΑ! Αν γίνει το καλό, μετά στους 4 ακολουθεί η Ισπανία! Εντελώς διαφορετικές διαδρομές λοιπόν, γι' αυτό και το ματς πρωτιάς με τους Τούρκους είναι κομβικής σημασίας. Σε περίπτωση που χαθεί, ίσως θα ήταν καλό να πάμε για την τρίτη θέση (εξάλλου το Πουέρτο Ρίκο έχει μπόλικο ταλέντο στη βασική του πεντάδα), που θα δίνει παραδόξως πιο εύκολη πορεία προς το βάθρο - επιλογή εξάλλου κάναμε πέρυσι με τη Γαλλία.

Από τα παραπάνω βέβαια, μπορούμε να εξάγουμε μια καλή στοιχηματικά πρόταση, για εταιρείες που πληρώνουν (μικρότερες βέβαια αποδόσεις) κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, για παράδειγμα, να δίνουν το 1/4 της αρχικής απόδοσης μιας ομάδας, όταν αυτή βρίσκεται στους ημιτελικούς. Έτσι, ποντάροντας τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Τουρκία, ξέρουμε ότι σίγουρα μία ομάδα έχει πολύ καλές πιθανότητες να βρεθεί τουλάχιστον στην τετράδα και γιατί όχι και στον τελικό... Προσωπικά, θα ψάξω αυτή την επιλογή, ενώ όπως ανέφερα, το καθαρό 18 της Ελλάδας στον ΟΠΑΠ με τραβάει πολύ.

Αυτά για αρχή. Ακολουθούν μέρες εορτών και γύρω στις 20 του μηνός θα ξεκινήσουμε επίσημα για το Μουντομπάσκετ, για να τα δούμε όλα αναλυτικά. Όλα πορτοκαλί...